Τρίτη 28 Οκτωβρίου 2014

ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ, ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ



ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΕΝΤΥΠΟΥ

ΤΙΤΛΟΣ: ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ
ΥΠΕΡΤΙΤΛΟΣ:
ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΣ:
ΥΠΟΤΙΤΛΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΟΣ:
ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΣ ΤΙΤΛΟΣ: Classics Illustrated
ΤΥΠΟΛΟΓΙΑ©: Κόμικ αμιγούς μορφής
ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ©: Ποικίλη
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΣΧΕΔΙΩΝ: Διάφοροι
ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΣΧΕΔΙΩΝ:
ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗ:
ΚΕΙΜΕΝΑ: Διάφοροι
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:
ΕΚΔΟΤΗΣ:
Εκδόσεις: «Μ. Πεχλιβανίδης & Σια ΑΕ»
ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΥΠΟΓΡΑΦΕΙΟΥ: Εργοστάσιον Γραφικών Τεχνών Μ. Πεχλιβανίδης & Σία ΑΕ
ΤΥΠΟΣ ΒΙΒΛΙΟΔΕΣΙΑΣ: Δίφυλλα με σιδεράκια
ΕΞΩΦΥΛΛΟ: Έγχρωμο
ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ: Κατάλογος τίτλων
ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: Δεκαπενθήμερη κάθε δεύτερη Τρίτη, μετά, εβδομαδιαία κάθε Τρίτη
ΠΡΩΤΗ ΕΚΔΟΣΗ: 1-3-1951
ΕΚΔΟΣΗ ΠΑΡΟΝΤΟΣ:
ΤΕΥΧΗ/ΤΟΜΟΙ: Τεύχη 318
ΣΕΛΙΔΕΣ: 52
ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ: 18,00x25,00
ΧΡΩΜΑ: Έγχρωμο
ΓΛΩΣΣΑ ΠΡΩΤΟΤΥΠΟΥ: Αμερικανική, Ελληνική
ISBN:
ΤΙΜΗ: 4000, 5 δρχ
ΚΩΔΙΚΟΣ: CG-C-01-01-24
                                                          
  ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ: 

Τα «Κλασσικά Εικονογραφημένα», όπως αποδόθηκε στη γλώσσα μας ο αμερικανικός τίτλος: «Classics Illustrated», του οίκου Τζίλμπερτον, εμφανίστηκαν στα περίπτερα των πόλεων της χώρας μας, το Μάρτη του 1951, κάνοντας τα παιδιά, αλλά και τους μεγάλους, εκείνης της εποχής να τρίβουν τα μάτια τους απ’ την έκπληξη. Παρ’ όλη την επικρατούσα οικονομική ανέχεια οι πιτσιρίκοι κατάφερναν ν’ αγοράζουν το περιοδικό και μετά να τ’ ανταλλάσσουν μεταξύ τους διαβάζοντας μ’ αυτόν τον τρόπο περισσότερα τεύχη.
Μ’ αυτόν τον τρόπο, ο εκδοτικός οίκος των αδελφών Μιχάλη, Κώστα και Γιώργου Πεχλιβανίδη έθεσε σε κυκλοφορία τα πρώτα κόμικς αμιγούς τύπου στην ελληνική αγορά. Έως τότε δημοσιεύονταν κόμικς σύμμεικτα με περίπου ίσο ποσοστό κειμένου και εικόνων ή εικονογραφημένες ιστορίες στις οποίες, όμως, υπερτερούσε το κείμενο. Περιέργως, η έκδοση πήγε πολύ καλά ξεπερνώντας τις προσδοκίες των εκδοτών φτάνοντας σε δυσθεώρητα, για τα ελληνικά δεδομένα, κυκλοφοριακά ύψη. 200.000-300.000 αντίτυπα πουλούσαν κάθε δεκαπέντε μέρες και μετά κάθε βδομάδα τα χρωματιστά τευχάκια, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις. Με πρώτο τίτλο τους «Αθλίους» ή έκδοση προσδιόρισε το στίγμα της απ’ την αρχή και καθησύχασε τις όποιες επιφυλάξεις των γονέων. Μολαταύτα, κάποιοι θα πολεμήσουν με φανατισμό την έκδοση, χωρίς όμως να καταφέρουν τίποτε. Θα απαγορεύσουν το «Διγενή Ακρίτα» λόγω πολιτικών φρονημάτων της συγγραφέως. Θα γράψουν λίβελους κατά των κόμικς, γενικώς, μα τα κόμικς θα επιζήσουν ως τα σήμερα και θ’ αποτελέσουν την ένατη τέχνη. Όλοι αυτοί, βέβαια, ξεχάστηκαν, απεναντίας το περιοδικό θριάμβευσε και σημάδεψε ανεξίτηλα με τη σφραγίδα του στις καρδιές των παιδιών εκείνης της εποχής.
Τίτλοι που εξαντλούνταν γρήγορα, επανεκδίδονταν με άλλον αριθμό τεύχους κι εξώφυλλο, για δεύτερη και τρίτη φορά, όπως τα: «Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος», «Θησέας κι ο Μινώταυρος», «Μέγας Αλέξανδρος», «Κανάρης ο πυρπολητής», «Το χάνι της Γραβιάς», «Ρομπέν των δασών», «Κολοκοτρώνης», κ.ά. Μετά την πρώτη κυκλοφορία διασκευών, έργων της παγκόσμιας λογοτεχνίας, οι εκδότες είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν ιστορίες με ελληνικά θέματα απ’ τη Μυθολογία, την Ιστορία και τη Λογοτεχνία. Η εικονογράφηση ανατέθηκε στην αφρόκρεμα των σχεδιαστών κι η συγγραφή των σεναρίων σε γνωστούς πεζογράφους κι έτσι προέκυψαν «Κλασσικά» με καθαρά ελληνικό περιεχόμενο: Πρώτο τέτοιο «Κλασσικό» υπήρξε ο «Περσέας και Ανδρομέδα», αρ.43, σε σενάριο Β. Ρώτα και εικόνες Κ. Γραμματόπουλου. Άλλοι τίτλοι: «Απόλλων», «Αταλάντη», «Αγαμέμνων», «Ιππόλυτος», «Ιφιγένεια», «Μέγας Κωνσταντίνος», «Ιουστινιανός», «Ερωτόκριτος», κ.ά. Σκιτσογράφοι, που συνεργάστηκαν με την «Ατλαντίδα» γι’ αυτό το σκοπό, ήταν οι Μποστ, Βαλασάκης, Γραμματόπουλος, Ζήσης, Καστανάκης, Λιβιεράτος, κ.ά. Συγγραφείς: οι Βασίλης Ρώτας, Σοφία Μαυροειδή-Παπαδάκη. Ο αριθμός των τίτλων που κυκλοφόρησαν μέχρι το 1960 ήταν γύρω στους 280, σε 318 τεύχη, υπολογίζοντας τις διπλές και τριπλές εκδόσεις κάποιων. Το ποσοστό των ελληνικών τίτλων ανέρχεται περίπου σε 30%. Προς το τέλος της ζωής του περιοδικού εκδίδονταν μόνο ελληνικοί τίτλοι.



© ΒΕΚ, 2014 ( Από: «Το βιβλίο των κόμικς»)

Απαγορεύεται, ρητά, η αντιγραφή κι αναδημοσίευση του κειμένου ή μέρους του, μ' οποιοδήποτε τρόπο, αυτούσιου ή τροποποιημένου, για εμπορικούς σκοπούς, χωρίς την έγκρισή μου [Ν.2121/1993 (25 Α΄)]



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου