Τετάρτη 19 Νοεμβρίου 2014

ΑΝΘΡΩΠΟΛΥΚΟΣ, σπουδή στο κόμικ




ΑΝΘΡΩΠΟΛΥΚΟΣ, σπουδή στο κόμικ

ΜΙΑ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΣΗΜΕΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗΣ


«Ο ΑΝΘΡΩΠΟΛΥΚΟΣ»
είδος: κόμικ
σκιτσογράφος: Soloup
επετειακή έκδοση
εκδ.  ΚΨΜ, (2009)













Το παρόν σημείωμα (1) αφορά έρευνα σημείων, που έχουν παρεισφρήσει,  στα καρεδάκια (2) του κόμικ , που ενδεχομένως  δε γίνονται αντιληπτά σε πρώτη ανάγνωση.


 

Η ΣΧΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΜΙΚ ΜΕ ΤΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ 


Το κόμικ  βασίζεται  στο μικρό αλλά πρωτότυπο διήγημα  του Μπορίς Βιάν: «Ο Λυκάνθρωπος» (γαλλικός τίτλος: Le Loup-garou), του οποίου αποτελεί  την εικονογραφημένη εκδοχή. Το διήγημα  αυτό είναι το πρώτο του βιβλίου  με τίτλο: «Ο έρως είναι τυφλός» των εκδόσεων Γράμματα ( 1982) κι όπως και τα υπόλοιπα της συλλογής ανήκει  στην κατηγορία των έργων του παραλόγου.
Ο λύκος-Μπάμπης (Διονύσης στο βιβλίο) διαθέτει βιβλιοθήκη και πριν του συμβεί το δυσάρεστο γεγονός, που θα σημαδέψει στο μέλλον την υπόλοιπη ζωή του,  διάβαζε το βιβλίο του  Έρμαν Έσσε: «Ο λύκος της Στέπας». 


Στο μυθιστόρημα αυτό, ο Χάρυ Χάλερ ο  ήρωας, έχει τις ίδιες ιδιορρυθμίες  με τον λύκο.  Έχει διπλή φύση, είναι άνθρωπος με λυκίσια συμπεριφορά, διαβάζει πολύ, είναι μοναχικός, αποφεύγει  τους συνανθρώπους του. Και για τους δύο ήρωες  μια "κοινή" γυναίκα θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην εξέλιξη της ιστορίας τους. Στα ράφια  της βιβλιοθήκης του λύκου, αλλά και στο δωμάτιο της πόρνης,  εντοπίζουμε  τον Βίλχελμ Ράιχ και ειδικότερα το βιβλίο του:  «Ο σεξουαλικός αγώνας των νέων»,  ένα βιβλίο που διαβάστηκε πολύ τη δεκαετία του ΄70 μαζί με το: «Άκου Ανθρωπάκο». 

Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΔΕΚΑΕΤΙΑΣ ΤΟΥ ΄80 ΣΤΟ ΚΟΜΙΚ


Ο Soloup ακολουθεί πιστά το κείμενο του Μπορίς Βιάν εμπλουτίζοντας  την πρωτότυπη ιστορία με στοιχεία της ελληνικής πραγματικότητας  της δεκαετίας του ΄80, συνδέοντας το κόμικ με το πολιτικοκοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής που πρωτοκυκλοφόρησε το έργο.
Το νούμερο 666, ο αριθμός του «θηρίου», είναι κι ο αριθμός κυκλοφορίας του αυτοκινήτου που μεταφέρει  γάλατα. Σαφής αναφορά στο μεγάλο θέμα, που απασχόλησε την ελληνική κοινωνία εκείνα τα χρόνια. Οι τοίχοι των πολυκατοικιών και πολλών άλλων χώρων, όπου εκτυλίσσονται σκηνές του  κόμικ, είναι σκεπασμένοι με φύλλα εφημερίδων, παραπέμποντας σαφώς  στην εξουσία του τύπου εκείνης της εποχής και μάλιστα του κίτρινου (έχω την υποψία ότι αν το κόμικ ήταν έγχρωμο θα κυριαρχούσε το κίτρινο χρώμα σ΄ αυτά τα καρέ). Το ποδήλατο, που αγοράζει ο λύκος-Μπάμπης, φέρει το όνομα του ανθρώπου που σημάδεψε εκείνη την εποχή με τις ποικίλες και επίμαχες δραστηριότητές του : COSCOTA.

 ΤΟ  ΠΑΡΑΛΟΓΟ ΩΣ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΙΚ

Η ιστορία ούτως ή άλλως είναι υπερβατική. Μία μετάλλαξη, που προκαλείται σ΄ έναν κακόμοιρο λύκο από δαγκωματιά ανθρώπου, δεν είναι κάτι το σύνηθες και επιστημονικά εφικτό. Το φυσιολογικό κι αυτονόητο ανατρέπεται στις σκηνές του ταξιτζή (που προσφέρεται να πληρώσει την πελάτισσα), του ξενοδόχου (που δείχνει την ταυτότητα στον πελάτη λύκο-Μπάμπη),  στην αναγραφή  μη ορθολογικών επιγραφών  όπως:  «Ευχαριστούμε που καπνίζετε», «Πακέτα σε φαγητό». Το παράλογο  σκηνικό συμπληρώνεται και με την διακριτική παρουσία του-άσχετου με το κόμικ-Γαλάτη Asterix .


Στο τελείωμα της ερωτικής συνεύρεσης  του ανθρωπόλυκου με την πόρνη, ακούγεται  το όνομα του Quino,  που είναι ηχητικά ομοιοκατάληκτο με το κατάλληλο για την περίσταση ελληνικό ρήμα:  QuinoQuinoQuino…!!!  Ομολογουμένως ευφάνταστη η σύλληψη . Στη σκηνή του μπαρ, όπου οδηγείται ο λύκος από τρεις ύποπτους τύπους παρατηρούμε τον μπάρμαν να προσπαθεί να επιλύσει ένα γεωμετρικό πρόβλημα σχετικά με το ύψος του μισογεμάτου ποτηριού. Να υποδηλώνεται άραγε κάποια υπολανθάνουσα κλίση του καλλιτέχνη στις θετικές επιστήμες ; 

GC-C-02-02-4



(1) Πρώτη δημοσίευση στο: www.greekcomics.gr


(2) Οι εικόνες 1..8 είναι παρμένες από το κόμικ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου